الڼار في بيت ابو صقر _الحلقه الاولي _بقلم هويدا زغلول

انا وانتي والحاجه واكيد يعني انا مش انا اللي هروح اقول كده ولا الحاجه كمان
نعمه 
بس انتي وهي وكل واحده يلا تدخل على اوضتها مش عايزه اسمع صوت وكنا كلنا 
داخلين والحاجه قالت 
يا صفاء استني ووقفت وكانت بتحاول تبلع 
ريقاها
صفاء 
اؤمريني امر يا حاجه تحت امرك
نعمه 
مش مرتاحه ليكي والله ولو عرفت اي حاجه من اللي انا شاكه فيها ما تعرفيش انا هعمل فيكي ايه
صفاء
اعملي اللي انتي عايزاه. وبعدها كلهم دخلوا 
وكانت صفاء في اوضتها مع جوزها ياسر
ياسر 

بقولك ايه يا صفاء انا مش عايز اي مشاکل مع امي الفتره دي الله يخليكي ملكيش دعوه باي حاجه
صفاء 
هو انا كنت عملت حاجه يعني عشان خاطر امك تكلمني بالطريقه اللي هي بتتكلم بيها دي امك حاطاني فوق دماغها بسبب بدريه

ياسر
والله يا بت يا صفاء عندك حق انا مش عارف بحس ان حسين بينفذ كل كلمه بدريه بتقوله 
عليها
صفاء

طبعا مش جوزها مش ژيك يا حبيبي انا بخاڤ على مصلحتك اكثر منك والله وبصراحه كده بقى مش عاجبني ان اخوك معاه الاراضي كلها وانت يعتبر شغال عنده
ياسر 
ماهي امي بتتكلم ان احنا ناويين نشتري الارض اللي جنب الترعه القبليه ونوى خلي الارض يجيب اسم انا واما اشوف امي هتقول ايه بقى

صفاء
ويا ريت بقى وتاخد ليا بيت لوحدي اعيش فيه احسن من البنت الزحمه ده
ياسر 
هانت والله وفضلوا عايشين في البيت وفي 
يوم كانت الحاجه نعمه قاعده مع عيالها 
وقالت
نعمه 
طيب قوم هات الفلوس يا حسين يلا علشان خاطر نروح نشوف موضوع الارض
ياسر 
هو انتي ناويه برده يا امي تكتبي الارض دي باسم حسين على فکره كده مېنفعش بقى
نعمه 
ثاني كلام في الموضوع ده ياسر احنا قفلنا الحوار ده من بدري قوم يا حسين وبعدها دخل 
وكنت وقفه
حسين 
ايه يا بدريه مالك واقفه كده ليه قولتلك هاتي الفلوس يلا اللي في الدولاب علشان نمشي
بدريه 
مش عارفه اقولك الكلام ده ازاي يا حسين بس الفلوس مش موجوده في الدولاب انا قلبت الدولاب كله