روايه مكتمله بقلم ندي الجندي
بقلم ندى الجندى
سماح بسخريه اكيد مشيت فى الطريق اللى كلنا عرفينه مش شايف لبسها الغالى
ساره كل ده كاتمه غيظها ومش راديه
تتكلم
ساره الورقه يلا
محسن متسافريش يا ساره متسبنيش
ساره انا مش هتكلم تانى لو عايز تقدملى خدمه بجد وتكفر عن اللى انت عملته امضيلى الورقه
محسن خد منها والورقه والقلم ومضاها
لو ده فعلا هيكفر ولو جزء بسيط
خدى يا بنتى واداها الورقه بقلم ندى الجندى
سماح راحه تشد منها الورقه
استنى هنا اما نشوف مضتك على ايه بنت صابرين
ساره طبقت الورقه وعانتها فى جيبها
ساره اتعصبت لمى جابت اسم امها على لسانها
ساره انا طول الوقت وأنا سكتالك لكن الظاهر الطيبه متنفعش مع امثالك
ساره جابتها من شعرها وقعتها على الأرض ونزلت فيها ضړب
ساره بقى انتى يا حقېره عماله تغلطى فيها وانا سكتالك لكن تجيبى سيره امى ھدفنك هنا
سماح متكومه على الأرض وساره جايبها من شعرها لحد ما خصل كتير طلعت فى ايديها
وبتضربها بكل غل
شقى امى وتعبها خدتيه وخلتيه يطردنى وكمان مش سالمين من لسانك انتى ايه حيه
سماح عماله تصوت
ساره فين عقد الشقه بقلم ندى الجندى
ساره انطقى فين
سماح مش بترد عليها
ساره ردى فين عقد الشقه
سماح مش هاتشوفيه دى ملكى انا وبس
ساره مش عارفه تفكر تعمل ايه
لو بعد اللى عملته ده سابتها اكيد هترمى ابوها فى الشارع
ساره افتكرت وهى قاعده فى محاضره قبل كده بقلم ندى الجندى
الشريان ده يا دكاتره شريان رئيسى فى الجسم مجرد الضغطه عليه بتفقد الوعى لفتره
ساره شدت سماح من شعرها وضغطت على الشريان اللى فى رقبتها
ففقدت سماح الوعى بقلم ندى الجندى
ساره انت عملتها توكيل
محسن لا انا مامضتش على العقد دى بصمتنى وانا نايم
هو انتى عملتى فيها ايه هى ماټت
ساره لا مغمى عليها
ساره دخلت اوضتها وقلبتها كلها لحد مالقت العقد
ساره لمحسن العقد موثق فى الشهر العقارى يعنى حتى لو قطعته الشقه لسه بتاعتها
محسن هاتعملى ايه بقلم ندى الجندى
ساره نزلت جرى المكتبه اشترت عقد بيع
طلعت ساره الشقه
قطعت عقد الملكيه بتاع سماح
ملت العقد الجديد ونقلت الشقه باسمها هى ومضت على العقد
سماح كانت لسه فاقده الوعى
ساره بصمتها على الورقه أنها باعت لها الشقه
وكانت خارجه بقلم ندى الجندى
محسن انتى رايحه فين
ساره هاروح أوثق العقد
انا نقلت الشقه باسمى عشان محدش يمضيك على حاجه تانى ومتقلقش عمرى ماهخرجك منها
وسابتنه ومشيت
ساره الو ايوه يا ميرا بقلم ندى الجندى
ايوه يا ساره عملتى ايه
مضى على الورقه
ميرا بفرحه بجد
ساره اه والله
متعرفيش الشهر العقارى ده فين
ميرا ليه
لمى اقابلك هحكيلك
ميرا استنى أسألك بابا بقلم ندى الجندى
بعد شويه
ميرا هو ده مكانه يا ساره
ساره تمام لمى اخلص هكلمك
مروان الو يا ساره
ساره ايوه
مروان انا هعدى عليكى اخدك من الكليه
ساره فى سرها يا نهار ابيض
ساره لا انا ورايا محاضرات كتير وهتأخر متتعبش نفسك لمى اخلص هرن على عم مصطفى
مروان خلاص ماشى سلام بقلم ندى الجندى
دخلت ساره ووثقت العقد وبقت الشقه رسميا بتاعتها
راحت ساره الكليه بسرعه قابلت ميرا وحكتلها على كل حاجه
ميرا پصدمه بجد عملتى كده
ساره اه والله
ميرا دا انتى طلعتى استرونج ومان وانا معرفش بقلم ندى الجندى
ميرا يعنى الشقه خلاص بقت بتاعتك
ساره ايوه
ميرا بضحك بس والله الكليه فادتك حاجه وخليتها يغمى عليها
ساره بضحك اه تصدقى
ميرا طب تفتكرى لمى تفوق هاتعمل ايه
ساره مش عارفه انا خۏفت اروح
لحسن تعمل فيا حاجه
ميرا تعمل فيكى ايه ده انتى عجنتيها اهو
ساره لا انا عشان كنت مټعصبه خالص وهى عصبتنى زياده لكن والله مكنتش هاعمل كده ابدا
ساره انا مش عارفه اعمل ايه يا ميرا
انا كنت فاكره أنه مهما حصله عمره ما هيصعب عليا
لكن دلوقتى انا متلغبطه اوى مش عارفه اعمل ايه
لو سافرت بقلم ندى الجندى
مين هيراعيه دى زلاه خالص تصورى قاعد فى اوضه انا مطيقتش اقف فيها خمس دقائق حتى
بس عماله افكر انا برده منسيتش اللى هو عمله ولا أنه السبب فى مۏت امى
مش عارفه اخليه يطلقها واعد معاه
ولا اسافر
بس انا لو قعدت معاه هصرف منين
المنحه دى مجانيه بقلم ندى الجندى
لكن لو فضلت هنا مش عارفه هصرف منين
ولو اشتغلت اى حاجه مش هعرف اروح الكليه
وكمان بعد اللى عرفته عن مروان اكيد مش هايسبنى وماليش حد يقفله مش عارفه مش عارفه اعمل ايه
انا كل لمى الأقى حاجه اتحلت ترجع تتعقد تانى مش عارفه بقلم ندى الجندى
انتى رأيك ايه
ميرا بجد مش عارفه اقولك ايه ولا حتى عارفه احط نفسى مكانك بس اقولك على حاجه
أرمى كل حاجه وراكى وسافرى متضغطيش نفسك اكتر من كده انتى نفسك قولتى أنه لو مكانش حصله كده مكنش عبرك
انتى هتفضلى لحد امتى شايله الهم ده لوحدك فكرى فى نفسك شويه
كفايه بقى لحد كده بقلم ندى الجندى
افرحى شويه أرمى ورا ضهرك وامشى
ساره بصت فى الساعه يا نهار ابيض انا اتأخرت اوى
هاشوفك بكره ولو عرفت اكلمك باليل هاكلمك باى
طلعت ركبت مع السواق بقلم ندى الجندى
فى فيلا مروان
مروان اتأخرتى اوى النهارده كده ليه
ساره اصل المحاضرات كانت كتير
وكانت فى حاجات مش فاهمها وقفت اسأل الدكتور فيها
مروان يعنى اكيد مش قادره نخرج صح
ساره اه والله عايزه انام اوى تصبح على خير وسابته ودخلت أوضتها
فى فيلا خالد الحديدى بقلم ندى الجندى
سوزان خلاص يا خالد كفايه اكل ده كتير اوى
خالد انا مش بأكلك انتى انا بأكل ابنى أو ابنتى
سوزان يا سلام يا عنى اطلع انا منها
خالد بالظبط كده
وحط أيده على بطنها مش انت جعان يا حبيب بابى
خالد بيقولك ايوه
وراح اكلها تانى بقلم ندى الجندى
سوزان
انت بجد فرحان يا خالد
خالد متتصوريش فرحتى اد ايه انا اخيرا هبقى اب
ربنا يخليكوا ليا
بقولك ايه ابنى عايز يتفسح
انا داخل اخد شاور على أما تلبسى
سوزان ماشى
دخل خالد
وبعد كده موبايله رن
قعد يرن كتير
بس سوزان مهتمتش
بعد كده جاتله مسدج
سوزان فتحت الموبايل لقت نص الرساله
_الحق يا باشا البوليس كان مراقبنا ومسك العيال والشحنه بس متقلقش محدش يقدر يجيب سيرتك ابدا والمعلم بيقولك هنأجل معاد الشحنه الجايه لحد اما الدنيا تهدى
سوزان پصدمه ايه ده بقلم ندى الجندى
فى فيلا مروان
ساره فى أوضتها
دماغها مش مبطله تفكير مش عارفه
اعمل ايه اعمل ايه يارب دلنى على الصح
وفضلت تفتكر كلام ميرا وتراجعه فى دماغها مره واتنين وتلاته
وقامت فضلت تصلى كتير وتدعى
ونامت
بس بعد ساعتين صحيت
الصراع اللى جواها مخليها مش عارفه تنام
ساره وبعدين بقى
عند مروان كان نازل يشرب لاقى نور الأوضه بتاعه ساره قايد
مروان باستغراب ايه ده ده الساعه تلاته هى لسه صاحيه دى على طول بتنام بدرى يعنى
مروان خبط بقلم ندى الجندى
ساره ايه ده هو صاحى يا نهار ابيض اكيد هايعد يتكلم بقى ويقول صاحيه ليه
ساره قامت جابت الكتب وفرشتها على السرير
وبعدين فتحت الباب
مروان انتى لسه صاحيه ليه فى حاجه
ساره لا مافيش حاجه
مروان ساره انا حاسس انك الفتره دى مضايقه اوى ومش بتتكلمى مالك لو فيه حاجه مضيقاكى قوليلى
ساره لا مافيش اى حاجه
مروان عنيكى حمرا كده ليه انتى كنتى بتعيطى
ساره لا وهاعيط ليه بقلم ندى الجندى
انا بس سهرانه كنت بزاكر عندى امتحان بكره ومش لاحقه اخلص وشاورت على الكتب اللى على السرير
مروان اه ربنا يعينك والله هو كده
